اخبار ایران و جهان

در یادداشت علی شمس چنین آمده است: «خیابان یک سمفونی جمعی از هزار اتفاق ریز و درشت است، که مدام می افتد. برای من خیابان تنها راهی برای رسیدن به جایی نیست. خودِ جاست. برای کسی که از تماشا کردن لذت می برد، خیابان و در خیابان بودن عین لذت است. خیابان به همان اندازه که می تواند راهی برای عبور باشد، می تواند بدل به جایی برای مکث، ایستادن و تماشا شود. همه‌ی ما تجربه ای مشترک از ایستادن و تماشای اتفاق در خیابان داریم. حتمن همه‌ی ما از بغل دستی ناشناسی درباره‌ی چرایی آن اتفاق پرسیده ایم. عبور از یک خیابان هماره دارای یک ریتم ثابت نیست. هجوم رخدادهای ریز و درشت سرعت عابر را تند و کند می کند. جدای از آن، خیابان محل برخوردهای کوتاه و گذراست. شهر با تکاندن آدم‌هایش توی خیابان آنها را در مواجهه‌ی با هم قرار می دهد. مواجهاتی کوتاه، سرسری و فراموش شونده. این همان جای شلوغ و پر اتفاقی است که «والتر بنیامین»   از آن سخن می‌گوید. جایی برای پرسه‌زنی و مصرف هزاران خرده داستان که احتمالن  خود تو هم باید یکی از آنها باشی. شهر جایی برای گم شدن. به موازات همه‌ی اینها اگوستو بوال با تئاتر ستم کش‌اش و جلوتر از او «لیونیگ تیاتر» با آرمان های شورشی و عصیان آمیزش خیابان را عرصه‌ی ترکتازی خود می کنند. در این بین شاید ظهور و حضور «لیوینگ تیاتر» از باقی پدیده های اجرایی در این سال ها تاثیر بیشتری داشته باشد. تئاتر برای اعضای «لیوینگ تیاتر» و بیش از همه برای جولیان بک و همسرش جولیت مالینا یک شمشیر تیز است که باید گردن بزند. «لیوینگ تیاتر» تئاتر را دچار الزامات می کند. به او باید و نباید می دهد. آنها تئاتر را خنثی و اخته نمی خواستند. تئاتر باید واکنشی به اتفاقات روزمره‌ی هنرمند باشد. تئاتر باید ازین مماشات بورژواتیک بیرون بیاید. واکنشی شدیدتر از کنشی که هنرمند را وادارِ به پاسخ می کند. یک پاسخ هنرمندانه که فاجعه را در ابعاد حقیقی ذهن تماشاگر به او نشان بدهد. تماشاگر در برابر آینه بنشیند و از سکوت و شرم ذله شده، دست آخر دست به کاری بزند. تئاتر پیشنهادی «لیوینگ تیاتر» یک تئاتر بی پرواست. تئاتری که در هر کجا و با هر شرایطی قابلیت اجرا دارد. «لیو,مناطق آزاد , مناطق ازاد ارس , ارس , تئاتر خیابانی , تئاتر خیابانی ارس ...ادامه مطلب

منطقه آزاد چابهار چابهار يکی از مناطق آزاد هفت‌گانه و تنها بندر اقيانوسی ايران در استان سيستان و بلوچستان با آب‌وهوای هميشه بهاری است و تنها گذرگاه ارتباطی بين کشورهای آسيای ميانه محصور در خشکی (ازبکستان، تاجيکستان، ترکمنستان، قرقيزستان و قزاقستان) با آب‌های آزاد است. اين منطقه آزاد که در شرق خليج چابهار واقع‌شده است، به فرودگاه بين‌المللی کنارک و جاده‌های مواصلاتی دسترسی دارد. راستای اهداف اقتصادی این کشور، در اوایل دهه۱۳۷۰ در کنار چابهار و در پیرامون دریای عمان و اقیانوس هند بنیان گذاشته شده است. سرمایه گذاری‌های زیادی در این منطقه در حال انجام است که در آن میان می‌توان به ساخت راه‌آهن، احداث فرودگاه بین المللی و ساخت اسکله نام برد. مساحت منطقه آزاد چابهار، چهارده هکتار است که ده هکتار از آن به پروژه‌های صنعتي اختصاص يافته و بقيه منطقه نيز براي صنايع گردشگري و بازرگاني در نظر گرفته شده است. منطقه آزاد چابهار براي ترانزيت کالا، تجارت منطقه‌ای، بارگيري و تخليه محموله‌های سنگين دريايي، و انتقال فراورده‌های نفتي و گازي به کشورهاي مجاور از قبیل عمان، هند و پاکستان طراحي شده است. موقعیت دریائی-بندرگاهی منطقه چابهار علاوه بر نقش بسیار مهم در امر تجارت و واردات و صادرات ایران می‌تواند نقش ویژه‌ای در ترانزیت کالا برای افغانستان و آسیای میانه فراهم آورد. عبور جاده ترانزیتی ترکیه- پاکستان ملقب به جاده سنتو نیز مکمل ویژگی بندرگاه‌های منطقه آزاد چابهار است. منطقه آزاد چابهار به علت استقرار در مدخل دریای عمان و دسترسی به اقیانوس هند، یک موقعیت سرآغازی نسبت به نقاط داخلی کشور دارد. شرایط آب و هوایی منطقه آزاد چابهار بطور كلي بندر چابهار در منطقه‌ای واقع‌شده است كه داراي تابستانه‌ای گرم و مرطوب و زمستان‌های معتدل می‌باشد و ازنظر اقليمي به علت بارندگي ناچيز جزء مناطق خشك محسوب می‌شود همچنين عدم وجود روزهاي يخبندان و كمي بارندگي از ويژگيهاي مهم آب و هوايي اين منطقه محسوب می‌شود. چابهار بعلت وضعيت جغرافيايي خاص، داراي ساعات آفتابي بسيار زيادي در طول سال می‌باشد كه از اين لحاظ بر روي كره زمين كم نظير می‌باشد. شهرستان چابهار دارای اقل,منطقه آزاد چابهار,مناطق ازاد, چابهار, ...ادامه مطلب